معنی مسابقه اسب ‌دوانی

اسب دوانی. [اَ دَ] (حامص مرکب) سبق. مسابقه.

دوانی. [دَوْ وا / ی ی] (اِخ) جلال الدین محمدبن اسعد دوانی صدیقی شافعی. وی ازمردم دوان که دهی از کازرون است می باشد و به روایت برخی از شاگردانش در سال 918 هَ. ق. و بنا به روایت برخی دیگر به سال 908 هَ. ق. در دوان درگذشت. (از معجم المطبوعات مصر). رجوع به جلال الدین دوانی شود.

دوانی. [دَ] (حامص مرکب) حاصل مصدر است از دواندن یا دوانیدن که همیشه به صورت مرکب آید. چون: اسب دوانی و خردوانی. (یادداشت مؤلف). رجوع به دواندن و دوانیدن شود.

اسپ دوانی. [اَ دَ] (حامص مرکب) سبق. رجوع به اسب دوانی شود.

at yarşı

کورسی

مانژ

مضمار، مانژ، تاختگاه، کرند

مضمار، مانژ

تاختگاه

دوانیدن چند اسب با هم در میدان مسابقه برای سنجش توانایی آن‌ها و اسب‌سواران،

(~. دَ) (حامص.) دوانیدن اسب ها به موازات هم و سنجش شتاب آن ها، مسابقه.

مسابقه سبق دوانیدن اسبها به موازات هم و سنجش شتاب آنها.

پیست

ساحه الالعاب

فارس

342